- şemşîr
- farsça شمشير kılıç.
Osmanlı Türkçesi Sözlüğü. 2008.
şemşîr
Look at other dictionaries:
şemşîr — (F.) [ ﺮﻴﺸﻤﺵ ] kılıç … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
ŞEMŞİR — f. Kılıç … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ŞEMŞİR-BAZ — f. İyi kılıç kullanan, kılıç oynatan. * Kılıçla ustalık gösteren … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ŞEMŞİR-BEDEST — f. Elinde kılıç tutan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ŞEMŞİR-GER — (C.: Şemşirgerân) f. Kılıççı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ŞEMŞİR-ZEN — f. Kılıç çeken, kılıçla vuran … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ŞEMŞİR-İ ZULM — Zulüm kılıcı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HÂME VÜ ŞEMŞİR — Kalem ve kılıç … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
şimşir — is., bit. b., Far. şemşīr 1) Şimşirgillerden, yaprakları her mevsimde yeşil kalan, taşlık, çorak bölgelerde kendiliğinden yetişen veya bahçelerde süs bitkisi olarak yetiştirilen, odunu sarımsı renkli ve çok sert olan bir ağaççık (Buxus… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ğırpıcı — tirkeş, şemşir, tiryağı … Çağatay Osmanlı Sözlük
yarağ — esliha, alet i harb, tüfenk, şimşir ve saire silah, alet i lazime, münasib, şemşir, hançer, alat i harb … Çağatay Osmanlı Sözlük
